gra w karty

См. также в других словарях:

• gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …   Słownik języka polskiego

• gra — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grze; lm D. gier {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabawa towarzyska, w której występuje element współzawodnictwa, określona ustalonymi regułami; rozgrywka sportowa prowadzona… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• karty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. kart {{/stl 8}}{{stl 7}} gra z użyciem specjalnie oznaczonych kartoników – kart do gry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co wieczór grywali w karty. Umówić się na karty. Ktoś skończył z kartami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą …   Słownik frazeologiczny

• grać [zagrać] w otwarte karty — {{/stl 13}}{{stl 33}} stawiać sprawę jasno, szczerze; postępować otwarcie, szczerze :{{/stl 33}}{{stl 10}}Wierzę mu, on zawsze gra w otwarte karty. Zagrajmy w otwarte karty. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… …   Słownik języka polskiego

• zielony — zielonyleni a. zielonyloni, zielonyleńszy 1. «będący koloru czwartego pasma widma (między żółtym a błękitnym), mający barwę świeżej trawy, szmaragdu» Zielony kolor, ołówek, materiał. Zielona suknia. Zielony barwnik. Ręce zielone od farby. Zielony …   Słownik języka polskiego

• skat — m IV, DB. a, Ms. skacie, blm reg. «gra w karty talią mającą 32 karty, w której uczestniczy trzech graczy biorących po 10 kart (dwie karty pozostają przykryte)» Grać w skata. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• karciany — «dotyczący kart do gry, mający związek z grą w karty, służący do gry w karty» Figury karciane. Sztuczki karciane. Długi karciane. Stolik karciany …   Słownik języka polskiego

• oszukaniec — m II, DB. oszukaniecańca, W. oszukaniecańcze (oszukaniecańcu); lm M. oszukaniecańcy, DB. oszukaniecańców 1. pot. «człowiek, który oszukuje; oszust» 2. blm pot. «dziecinna gra w karty polegająca na wprowadzaniu przeciwnika w błąd co do koloru… …   Słownik języka polskiego

• tysiąc — m II, D. a; lm M. e, D. tysiącsięcy 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1000» Przejechać tysiąc kilometrów. Tysiąc harcerzy maszerowało w kolumnie. Dwa tysiące turystów przybyło do Zakopanego. Brak mi paru tysięcy złotych. W roku tysiąc… …   Słownik języka polskiego